Fotografia powstała w XIX wieku ale pierwszy aparat fotograficzny bez materiału fotograficznego był znany wcześniej. Tym aparatem była camera obscura.

Aparat składa się z obiektywu ciemni optycznej i matówki. Kamera obscura składała się z prowizorycznego obiektywu czyli szczeliny optycznej o średnicy 0,3 -1 mm ciemna optyczna jest taka sama jak we współczesnych aparatach fotograficznych, jest to odstęp między soczewką a matówką.
Matówka w camerze obscura była to zmatowana szyba lub kalka techniczna , na matówce był odwrócony czyli góra była na dole a boki odwrócone stronami czyli lewa strona jest na prawej, a prawa na lewej stronie.

W nowoczesnych aparatach fotograficznych matówkę zastąpił  elektroniczny element światło-czuły który wraz w procesorem tworzy fotografię cyfrową. Pierwszą trwałą fotografią był obraz wyprodukowany w 1826 lub 1827 roku przez Josepha-Nicéphore’a Niépce’a, francuskiego wynalazcę. Obraz powstał na wypolerowanej cynkowej płytce pokrytej asfaltem syryjskim.  Produkcja tego zdjęcia wymagała przynajmniej ośmiogodzinnej ekspozycji w słoneczny dzień.

Kolejną metodą fotograficzną była  dagerotypia.  Materiałem światłoczułym dagerotypii była warstewka jodku srebra na powierzchni polerowanej i posrebrzonej płytki miedzianej. Obraz po naświetleniu wywoływany był w parach rtęci. 25 stycznia 1839 roku William Fox Talbot zaprezentował proces zwany kalotypem.  Pokrył on kartkę papieru chlorkiem srebra, żeby uzyskać natychmiastowy negatyw. George Eastman udoskonalił ten proces, który obecnie jest główną technologią wytwarzania filmów fotograficznych. Dzięki Talbotowi  powstał negatyw z którego można stworzyć nieograniczoną ilość pozytywów.

Artykuł napisał administrator fotomirazak.pl